کتاب زندگی عزیز.

نخستین قدم برای مطالعه‌ی تاریخ ادبیات هر کشوری، مطالعه‌ی سه نوع متن اصلی است؛ داستان کوتاه، شعر و نمایش‌نامه. داستان کوتاه پل بین یک متن غیر داستانی و رمان است. این نوع نوشته، متنی بسیار شیرین و دلپذیر دارد. متداول‌ترین تعریف داستان کوتاه «داستانی است، که بتوان آن را در زمان کوتاهی مطالعه کرد و به پایان رساند.» دانش‌نامه‌ی بریتانیکا داستان کوتاه را نوشته‌ای تعریف می‌کند که از رمان کوتاه تر است و شخصیت‌های کمتری در داستان دخالت دارند. اما بهترین و مشهورترین تعریف را ادگار آلن پو، نویسنده‌ی آمریکایی، از داستان کوتاه دارد. او در کتاب فلسفه‌ی نگارش می‌گوید:« داستان کوتاه آن است که کوتاه‌تر از رمان باشد و بیش‌ترین زمانی که برای مطالعه باید برای آن صرف کرد، بین 30 دقیقه تا دو ساعت باشد.» آلن پو می‌گوید:«داستان کوتاه برخلاف رمان باید تنها یک خط داستانی داشته‌ باشد و تنها یک شخصیت اصلی داشته باشد.» نویسندگانی در طول تاریخ بوده‌اند که تنها داستان کوتاه می‌نوشتند و جز یکی دو رمان ناموفق، رمان دیگری در کارنامه‌ی ادبی خود نداشته‌اند مانند ادگار آلن پو و آلیس مونرو یا داستان کوتاه‌هایشان مشهورتر از آثار دیگرشان بوده است مانند ارنست همینگوی و رودیارد کیپلینگ و به عنوان داستان کوتاه‌نویسان در تاریخ ادبیات مشهورتر شدند.