کتاب پنی قشقرق 2: یک فاجعه ی تمام عیار

راستش را بخواهید اسمِ من واقعاً «پنی‌قشقرق» نیست. «پنلوپه جونز» است! لقبِ «قشقرق» را بابایم به‌شوخی گذاشته روی من. اما من اصلاً هم قشقرق نیستم. آخر می‌دانید! فکر می‌کنم فاجعه‌ی «رونی» (موشِ کلاسمان را می‌گویم) هیچ‌وقت آن‌قدر فاجعه نمی‌شد اگر پای «کاسمو» و آن هزارتوی هیجان‌انگیزش نمی‌آمد وسط. این که پای مامان‌بزرگ اتفاقی گیر کرد توی تله‌ی اختراعی ضدّسرقتم و پایش تقی شکست هم، اصلاً اصلاً تقصیر من نبود. تازه من فقط بری را برای این بردم بیمارستان که با نیروی شگفت‌انگیز حیوانات خانگی حالِ مامان‌بزرگ را بهتر کنم. از کجا می‌دانستم این فاجعه‌ی تمام‌عیار راه می‌افتد؟