کتاب برادران کارامازوف.

رمانی که داستایفسکی سه سال از آخرین سال‌های عمر خود را صرف نوشتن آن کرد. این رمان نهایتا در سال ۱۸۸۰ به پایان رسید و اگر نویسنده از دنیا نمی‌رفت قصد داشت داستان آن را ادامه دهد. به اعتقاد بسیارانی این رمان بزرگ‌ترین رمان داستایفسکی است. همان‌طور که احتمالا می‌دانید، داستایفسکی شاهکارهای زیادی خلق کرده است. اما در این میان معرفی رمان برادران کارامازوف یکی از سخت‌ترین موارد خواهد بود. برادران از گناه آدم ها نهراسید، آدمی را در گناهش نیز دوست بدارید، چه این شباهت به محبت خداوند اوج محبت در زمین است. همه ی خلقت خداوند را دوست بدارید. هم کل آن را و هم هر دانه ی ریگ را. هر برگ را دوست بدارید، هر پرتوی نور خدا را. حیوانات را دوست بدارید، گیاهان را دوست بدارید، هر چیز را دوست بدارید. اگر هر چیز را دوست بدارید به راز خداوند در خیلی چیزها پی خواهید برد. همین که آن را دریافتید هر روز بی وقفه شروع خواهید کرد به درک بیشتر و بیشتر آن. و سرانجام شیفته ی همه ی عالم خواهید شد. با عشقی تمام و همگانی. حیوانات را دوست بدارید؛ خداوند به آنها مقدمات فکر و شادی نیاشفته بخشید. آن را آشفته نسازید، آن ها را عذاب ندهید، شادی شان را از آنان نگیرید...»