کتاب تام گیتس 12: کار کلاسی ام، خانواده، دوستان و موجودات پشمالو

واقعاً دلم نمی‌خواهد هیچ‌کدامِ عکس‌های بچگی‌ام را بیاورم مدرسه. هیچ‌وقت. ولی آقای فولِرمَن گفت اگر یادمان برود، ایمیلِ یادآوری برای والدینمان می‌فرستد و این قضیه را خیلی خیلی وخیم‌تر می‌کند، چون مامان خیلی زیاد به ایمیلش سر می‌زند و درجا می‌رود معذب‌کننده‌ترین عکس‌هایی را که از بچگی‌ام هست، پیدا می‌کند. این‌یکی نازه! مامان: «ببین چقدر قشنگ روی کاسه‌ی توالت نشستی تام.» من: «این‌یکی رو نفرست.» مامان: «خیلی دیر گفتی.» (از همین‌الان می‌توانم ماجرا را تصور کنم.)