کتاب دفتر خاطرات هیولاها 1: شورش هیولاهای بادکنکی

"همین که الکساندر وارد مدرسه شد، کمی ایستاد تا نفسش جا بیاید. هیچ صدایی نمی آمد و همه ی چراغ ها خاموش بود. نور خورشید از پشت سرش می تابید و سایه ای بلند، سایه روی زمین انداخته بود. او فریاد زد «سلام» الکساندر با ترس، بندهای کوله پشتی اش را چنگ زد و آرام توی راهروی تاریک راه افتاد. از مقابل کلاس های خالی گذشت و صدا زد: «کسی اینجا نیست؟» ناگهان پایش به چیزی گرفت و تلوتلو خورد. یک توپ قهوه ای و کم باد که رویش را چسب زده بودند!"