کتاب پنی قشقرق 3: ته آتیش پاره های دنیا

راستش را بخواهید اسمِ من واقعاً «پنی‌قشقرق» نیست. «پنلوپه جونز» است! لقبِ «قشقرق» را بابایم به‌شوخی گذاشته روی من. اما من این‌دفعه واقعاً واقعاً نمی‌خواستم هیچ آتیشی بسوزانم. نه، واقعاً نمی‌خواستم. فقط می‌خواستم حسابی تلاش کنم که مفید باشم. برای همین اصلاً تقصیر من نیست که الان سرتا پای خودم و لباس‌قوییِ «دیسی» آبی شده، بعدش هم واقعاً می‌خواستم با آزمایش علمی‌ام یک کاری کنم که «جوشوآ باتملی» از دیسی خوشش بیاید، واقعاً نمی‌دانستم که یک‌دفعه رنگش می‌پرد و سبز می‌شود و این قشقرق به پا می‌شود.